Þá er maður kominn aftur frá Vegas heill á húfi og í plús. Reyndar ekki í plús eftir ferðina þar sem ýmislegt kostaði nú dágóðan skildinginn (e. dollarann) en ég gekk frá spilaborðinu $20 í plús. Spilatíminn var um þrjár mínútur, spiluð 4 spil af blackjack og þá var bara nóg komið enda ekki mikill gamblari á ferð. Reyndar var maður hálfatvinnumaður í HHÍ spilakössunum í gamla daga en ég læt nú vera að maður hafi komið út í plús þar.

Ýmislegt var brallað í Vegas. Fórum á píanóbarinn á Times Square í "New York", fórum á troðfullan næturklúbbinn "Ghost Bar" á 55 hæð í Palms hótelinu þar sem ein gellan gerðist heldur aðgangshörð og sagðist kenna "sexual education", fórum á bítlashow og tjilluðum á strippinu. Síðasta daginn fórum við svo og skoðuðum Hoover Dam í 25 stiga hita þar sem unnið var í base taninu sem aldrei fyrr.

Stíflan var byggð í kreppunni og þykir mikið afrek á sviði verkfræði.

Stíflan er um 200 m á hæð og um 100 manns dóu við byggingu hennar.

Annars er maður búinn að fjárfesta í digital píanói sem maður spilar á við hvert tækifæri eða þegar Atli er ekki að spila afmælislagið, gamla nóa og ég veit ekki hvað og hvað. Algjör snilld að vera kominn með hljóðfæri inn á heimilið og smám saman bætast lög á playlistann. Nýjasta lagið er "Don't stop me know" og spurning hvort maður hætti ekki bara á toppnum eftir þann slagara.
Annars er ég alltaf að reyna að láta mér detta í hug slagara til að picka upp og eru allar hugmyndir vel þegnar.